Bloggen zou eigenlijk verboden moeten worden voor mensen met een vergeetachtig brein. Ik denk zus, maar doe uiteindelijk zo… of ronduit niets. Een tijdje geleden werd Groupon uitgenodigd voor de Oona Days, waar ik in contact kwam met andere bloggers. En dan bedoel ik échte bloggers. Het soort dat blijkbaar tussen alles wat ze doen (mag het school zijn of werk) nog steeds de tijd vinden om élke dag iets zinnigs te posten. Eén woord: mondvoltanden.
Zette dit voorval me aan om terug te bloggen? Ja en neen… Bloggen doe ik niet omdat ik ergens ambities heb om populair te worden met mijn blog, maar eerder om ergens een uitlaatklep te hebben voor wanneer het kriebelt om te schrijven.
Dit gezegd zijnde had ik gehoopt om mijn eerste foto's te posten van het Canonetje, maar geloof het of niet… mijn scanner is stuk en bij Hema zijn ze zo tof geweest om mijn cd'tjes vergeten te branden. Sorry, sweeties.
Dan maar muziek. Austra ontdekte ik enkele maanden geleden, maar hun cd is pas onlangs gereleased. Het leuke aan de cd is dat elk liedje anders klinkt, het is een constant getrek en geduw, een piano en een extra beat, een female vocal en een electronisch poppy ondertoon, hoog en laag... Eén ding staat vast, het blijft in je hoofd en zou zeker niet misstaan op een bepaalde line-up, let's say... Pukkelpop?
